मी लहान असताना माझी आई मला एक गोड कविता म्हणून उठवायची, आज एकदम ती कविता आठवली,
आज ती कविता इंटरनेट वरून संपूर्ण मिळाली... बहुतेक या ओळी कुसुमाग्रजांच्या आहेत..
उठा उठा चिऊताई
सारीकडे उजाडले
डोळे कसे मिटलेले
अजूनही अजूनही !
सोनेरी हे दूत आले
घरट्याच्या दारापाशी
डोळ्यांवर झोप कशी
अजूनही अजूनही !
लगबग पाखरे ही
गात गात गोड गाणे
टिपतात बघा दाणे
चोहीकडे चोहीकडे !
झोपलेल्या अशा तुम्ही
आणायाचे मग कोणी
बाळासाठी चारापाणी
चिमुकल्या चिमुकल्या !
बाळाचे मी घेता नाव
जागी झाली चिऊताई
उठोनिया दूर जाईभूर भूर भूर भूर !
आज ती कविता इंटरनेट वरून संपूर्ण मिळाली... बहुतेक या ओळी कुसुमाग्रजांच्या आहेत..
उठा उठा चिऊताई
सारीकडे उजाडले
डोळे कसे मिटलेले
अजूनही अजूनही !
सोनेरी हे दूत आले
घरट्याच्या दारापाशी
डोळ्यांवर झोप कशी
अजूनही अजूनही !
लगबग पाखरे ही
गात गात गोड गाणे
टिपतात बघा दाणे
चोहीकडे चोहीकडे !
झोपलेल्या अशा तुम्ही
आणायाचे मग कोणी
बाळासाठी चारापाणी
चिमुकल्या चिमुकल्या !
बाळाचे मी घेता नाव
जागी झाली चिऊताई
उठोनिया दूर जाईभूर भूर भूर भूर !
No comments:
Post a Comment